Eenzaam zitten thuis
Eenzaam keek ze door het raam
hele dagen zat ze alleen thuis
nooit hoorde ze nog haar naam
constant alleen in huis
Geen vrienden om zich heen
niemand die haar graag heeft
maanden is ze al alleen
wat doet het er nog toe dat ze leeft
Elke dag staat ze op met tranen in haar ogen
liever zou ze blijven liggen in bed
er is toch niemand die haar verdriet wilt drogen
niemand die op haar let
De hele morgen
zit ze in de zetel, een boek te lezen
proberen het te vergeten, haar zorgen
dat is hetgeen waar ze moet voor genezen
Eenzaamheid
ze kan het niet meer aan
van alles heeft ze spijt
maar wou dat er weer vriendin in haar leven wilden staan
© Gedichtenlady
11 juli 2015
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Zaterdag, juli 11, 2015 13:25 |
| Het verdriet hiervan raakt me. Eenzaamheid is gewoon klote, maar pak jezelf bijeen en trek erop uit, er zijn genoeg mensen die je wel leuk vinden en vice versa. Take care en liefs Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||