vast te gast
vast te gast
vasten
voedt je
verlangen,
scherpt je trek.
vasten zoekt je
genoegen, doet je
te goed als de armen.
vast al begroet hen tegemoet.
het minste mag je gaan smaken,
de laatste aan tafel zal aan je raken,
sterker werk van je maken bemerken.
je deel weet je heel, vast ten hoogste veel.
vandaar moge de komende evenzo
te gast over je lasten waken.
onthecht ben je terecht
het feest der enige
aangezegd.
hans
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Hans Winter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||