Dan wel op een dag!
Nu dagen verduisteren,
vul ik nachten met mijn zinnen.
De dag lijkt onzichtbaar..
Nu ik niet meer weet hoe ik de ochtend zal beginnen.
Ik voel de hitte van de zon en zie de wereld leven.
Totaal langs mij heen. Want elke dag lijkt onzichtbaar.
In ren in mijn eigen wereldbol.
Starend naar het niets.
Dwalend langs emotie...
Emotie:
Wat ik niet herken..
Maar zeg tegen mezelf :
Emotie :
Het is gelukkig iets.
Maar goed: ik blijf hier wel dromen.
Staren met zijn twee.
De dag zal toch wel weer terug komen.
Is het niet vandaag.
Is het niet morgen.
Dan wel op een dag.
Geen zorgen!
Dat heb ik al eens eerder gezien!
vul ik nachten met mijn zinnen.
De dag lijkt onzichtbaar..
Nu ik niet meer weet hoe ik de ochtend zal beginnen.
Ik voel de hitte van de zon en zie de wereld leven.
Totaal langs mij heen. Want elke dag lijkt onzichtbaar.
In ren in mijn eigen wereldbol.
Starend naar het niets.
Dwalend langs emotie...
Emotie:
Wat ik niet herken..
Maar zeg tegen mezelf :
Emotie :
Het is gelukkig iets.
Maar goed: ik blijf hier wel dromen.
Staren met zijn twee.
De dag zal toch wel weer terug komen.
Is het niet vandaag.
Is het niet morgen.
Dan wel op een dag.
Geen zorgen!
Dat heb ik al eens eerder gezien!
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, juli 18, 2015 21:22 |
| Herkenbaar gevoel. Ik heb ook van die periodes. Ook jij komt er wel doorheen. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| september: | Zaterdag, juli 18, 2015 21:12 |
| Goed geschreven, een gedicht om met aandacht te lezen. Liefs | |
| WatchingMe!: | Zaterdag, juli 18, 2015 19:40 |
| Thanks 😉 | |
| Pascal Janssen: | Zaterdag, juli 18, 2015 19:27 |
| Mooie manier om jezelf te overtuigen. Geen zorgen! Greetzzz Pasje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||