Slapeloze nachten
Slapeloze nachten
De nacht lijkt
oneindig lang
Het strekt zich uit
in een landschap van hunkering
Elke ademhaling
leeft per gedachte aan jou
waarin slapeloze nachten
vervuld zijn met verlangen
Hoe verklaar je aantrekkingskracht
dat door afstand geschapen is
wanneer alles perfect synchroon is
zoals het altijd hoorde te zijn
Het gevoel dat leeft in mij
is zoals de zwaartekracht
onmogelijk te ontlopen
onhaalbaar te analyseren
Reacties op dit gedicht
| Boomvader Ruerd: | Maandag, augustus 24, 2015 12:12 |
| eenm mensenhart reikt uit, voorbij de grenzen van het eigen bestaan. Pas wanneer mensen elkaar echt zien staan. Klopt het leven echt! | |
| H. Mariette: | Maandag, juli 20, 2015 18:27 |
| mooi hoor kimmytje! :) | |
| Aquarel: | Maandag, juli 20, 2015 13:14 |
| Herkenbaar, mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| Pascal Janssen: | Maandag, juli 20, 2015 10:28 |
| Piekeren tot de zon opkomt, alles willen doorgronden... herkenbaar. Liefs Pasje |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, juli 20, 2015 09:16 |
| Herkenbaar die slapeloze nachten Kimmy, dan is het fijn de zonsopkomst te aanschouwen en vergeet je die nacht. Lieve groet en mooie dag Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juli 20, 2015 03:07 |
| tjonge.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: kimmytje | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||