het lijkt wel herfst
dit grauwe schemerlicht
graaft grijze bloemen in de luchten
en druppels draaien speels over het glas
de mooiste bloesemkleurenpracht in teder rose
verlangt de zon die gisteren nog was
door adem wolken vol herinnering nog stralen
als pirouettes pure poëzie
en op de bank over elkaar geslagen benen
't is koud nu zomerwarmte echt verdween
en buiten zie je amper nog de bomen
het lijkt wel herfst
de wind blaast luid, geselt de kronen met geweld
een open haard nodigt ons uit te dromen
bij vlam van kaars en liefde die slechts telt
sunset 29-07-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, juli 30, 2015 17:40 |
H. Mariette, Dank je voor je lezen en reageren (het ergste slechte weer hebben wij nu onderhand wel gehad) en geniet van een heel rustige donderdagnamiddag. Lieve groetende genegenheid, |
|
| H. Mariette: | Donderdag, juli 30, 2015 16:15 |
| wow... zoveel warmte hierin :) | |
