een wondermooie nacht
het is alsof de regen tot mij spreekt
in door een sterren heldere nacht
ben 'k uit mijn dromen zacht ontwaakt
het druppelen klinkt als een gedicht
en 't lijkt alsof mijn hart verstaat
wat mij de buien stil verhalen
in wonderschone verzen uitgekozen
door wind die tegen 't venster slaat
plots breekt door wolken maneschijn
met eigen zachte poëzie
neemt slaap mij opnieuw in zijn arm
weldra zingt ochtendmelodie
brengt mij een stralend nieuwe dag
al echoot altijd nog in mij voorbije nacht
sunset 31-07-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, juli 31, 2015 15:41 |
ela, Markemans, Anneke bakker en verhavert, Dank jullie wel voor jullie lezen en heel fijn reageren en geniet verder van een liefdevolle vrijdagnamiddag. Warme omarmende knuf (voor de dames en genegen vriendschapgroet (voor de heren), martine: Sterkte, succes en heel snelle beterschap. Er brandt wis en zeker een kaarsje voor jou. |
|
| verhavert: | Vrijdag, juli 31, 2015 10:39 |
| jij prachtig ingo knufke (dinsdag terug onder het mes) |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 31, 2015 10:05 |
| Heerlijke poézie Sunset en mooie beeldspraak gekozen. Zonnige groet en fijne dag Anneke |
|
| Markemans: | Vrijdag, juli 31, 2015 09:38 |
| Prachtig.. Wat een heerlijk gevoel moet dat zijn.. | |
| ela: | Vrijdag, juli 31, 2015 09:33 |
| De regen als inspiratie bron, zeer mooi gedicht ela |
|
