Schakeren
Waar begrijpt het eigene
in verhouding tot het andere
onbegonnen werk, spiralend
de kameleon schakeert
zal van kleur veranderen
wie ben je-als mens-
van alles tot niets
lichtend raamwerk
een vriend in tranen
groen verstilde plant
planeten, de starre banen
volgen met fossiele luchtfiets
zie ik niet goed, overstelpend
beginnen, begrijpt geen grens
waar het alles in mij ontmoet
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, augustus 01, 2015 15:16 |
| dank jullie wel voor de fijne reacties en liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juli 31, 2015 19:52 |
| wat mooi!! | |
| Markemans: | Vrijdag, juli 31, 2015 18:49 |
| Wow september. Wat een prachtig schrijven. Het leuke is ik begrijp hem helemaal. | |
| karinvangelder: | Vrijdag, juli 31, 2015 18:39 |
| dit ben ik helemaal met Anneke eens September ! knap werk van jou lieve groet x Karin |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 31, 2015 16:45 |
| Weer een schitterend geschakeerd filosofisch gedicht September, waar ontmoet je het toch? Liefs en zonnig weekend wens ik je . Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2015 | ||
| Thema's: | ||