jij
Jij bent de gene
die mij had gered van mij
jij bent de gene van wie
ik altijd had gehouden
maar nooit had gezegd
jij bent de gene
die mij liet zien
dat de wereld mooi kon zij
al leek het nog zo donker
na al die jaren van duisternis
sta ik nu in het licht
al maakt het mij nog zo bang
ik zou niet terug gaan
want ik ben bij de gene
van wie ik hou
en die altijd al in mijn hart zat
jij bent de gene die mij liet lachen
al wist je het niet
jij bent alles voor mij
en dat zou je blijven
die mij had gered van mij
jij bent de gene van wie
ik altijd had gehouden
maar nooit had gezegd
jij bent de gene
die mij liet zien
dat de wereld mooi kon zij
al leek het nog zo donker
na al die jaren van duisternis
sta ik nu in het licht
al maakt het mij nog zo bang
ik zou niet terug gaan
want ik ben bij de gene
van wie ik hou
en die altijd al in mijn hart zat
jij bent de gene die mij liet lachen
al wist je het niet
jij bent alles voor mij
en dat zou je blijven
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, augustus 06, 2015 16:03 |
| geniet ervan en hou die gene bij je in je hart | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 06, 2015 14:13 |
| isa dat nog zo? | |
Over dit gedicht
| Auteur: -DArkgirl- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||