De tocht
De tocht
laat ons wandelen gaan
we hebben wat bewegings nood
we ademen wat in 't rood
het is bergaf hier vandaan
de tenten worden afgesloten
alles staat binnen, geen gevaar
de opluchting worden we gewaar
we stappen over wortels, in plassen
er wordt gelachen en gezongen
grapjes worden uitgehaald
net een clubje jongeren die verdwaald
beneden zijn we aan de dis gegaan
de terugweg naar de tent is trager
in de groep lijkt iedereen wel pummel
het zingen wordt gemurmel
niemand is nog buurmans vrouw belager
ela
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||