Dromen van demonen
In de nacht als ik wil slapen
Ik al mijn woorden ontwapen
spoken beelden als huilende honden
die mij treffen in oude wonden
De wilde gedachtestromen
doorspekken mijn dromen
tot de wekker van het ongeduld
nog geen verlangen heeft vervuld
Als de sterren naar je staren
van die verre duistere jaren
dan strengelen beelden zich ineen
worden veertjes een harde steen
Zo draag je de nacht met je mee
in de wind, de zon, aan zee
toch zoek je steeds het zachte licht
dat de schaduwen weer verlicht
Ik al mijn woorden ontwapen
spoken beelden als huilende honden
die mij treffen in oude wonden
De wilde gedachtestromen
doorspekken mijn dromen
tot de wekker van het ongeduld
nog geen verlangen heeft vervuld
Als de sterren naar je staren
van die verre duistere jaren
dan strengelen beelden zich ineen
worden veertjes een harde steen
Zo draag je de nacht met je mee
in de wind, de zon, aan zee
toch zoek je steeds het zachte licht
dat de schaduwen weer verlicht
Reacties op dit gedicht
| Cor van Vliet: | Maandag, augustus 10, 2015 05:51 |
| Ben er ook stil van | |
| Anneke Bakker: | Zondag, augustus 09, 2015 13:13 |
| Zo herkenbaar zijn jouw woorden in dit gedicht José, ben weer even stil. Heb dit met respect gelezen. Dank voor je lieve reactie. Zonnige groet en fijne middag Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||