In buitensporigheden
in buitensporigheden
het fysieke
van je lach ademt een
intense aantrekkingskracht
in het ontbloten
van je tanden en het
openen van de handen
schuilt plezier
dat twinkelt in je ogen
het hoofd wat schalks gebogen
het is een invitatie
van gevoel dat samen
richting aan emoties geeft
om in buitensporigheden
het nieuwe te ontdekken
in geven en vooral beleven
jij lacht om wegen te plaveien
die leiden naar ons paradijs
waar ik al sinds de schepping wacht
wil melker
10/08/2015
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, augustus 10, 2015 21:38 |
| Prachtig Wil, zo open en zo mooi. Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 10, 2015 12:41 |
| als ik zo kon schrijven! | |
| teun hoek: | Maandag, augustus 10, 2015 10:07 |
| einde van een lange wachttijd. h. gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, augustus 10, 2015 09:53 |
| Die wegen gaan niet altijd over rozen Wil, maar met een lach en wandelend hand in hand kan men samen een heel eind komen op weg naar het paradijs. Intens mooi verwoordt dit. Fijne dag wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||