Verlangend loop ik rond door de straten van jou stad
Hopende jou tegen te komen. Jij bent mijn grote schat
Maar natuurlijk kom ik je niet tegen…
Een volwassen man heeft andere wegen

Dan op een doordeweekse dag in het centrum te lopen
Ik sta voor schut en toch blijf ik hopen.

Diep van binnen dacht ik dat je de mijne zou moeten zijn
Ook al zei een stemmetje : dit doet alleen maar pijn
Wat doe je hier, ga naar school en huis en zwerf niet zomaar rond
Dat rare gedoe waar je over maalt is zo ongezond

Hoe kan ik er ooit overheen? Over de pijn die het deed…
Men zegt dat door tijd je al je wonden vergeet.
Ik zwerf niet meer zomaar rond door Utrecht op zoek naar jou
Omdat ik tegenwoordig ook op mijn gezonde verstand vertrouw.