Ongeschonden ben ik allang niet meer
naast jou
Daarvoor waren de dalen te diep
te vaak was het er koud
Er zijn dagen met verlangen
terug naar hoe het toen kon zijn
ietwat onzeker, angstig
Maar de dalen klein
Toch zou ik dan nooit ervaren
mijn eerste storm van houden van
Jij bent mijn bruisende water
waarin ik inmiddels varen kan
Jij maakt mijn wonden schoon
snel nadat ze zijn geplaatst
Houdt ons boek spannend
met jouw vuur dat door mijn hart heen raast
Hadden wij door deze dalen
Niet gerend, gesprongen, gezwommen
Dan had ik vandaag niet kunnen zeggen
Dat ik in jou, mijn liefde heb gevonden.