zijn onrustig kijken
ik ken de beelden niet
waar hij van geniet
in zijn onrustig kijken
de lach is verworden
tot een grimas van wat
vroeger blijdschap was
hij laat nooit blijken
waardoor hij wordt geraakt
in de veelheid van impulsen
zoekt zijn eigen pad
tussen voor ons vaak
onbestaanbare wegen
hij is niet mensenschuw
maar komt een ander
nooit echt tegen
ervaart alles als gegeven
toch kunnen wij goed samengaan
ieder in een eigen bestaan
wil melker
17/08/2015
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 17, 2015 21:37 |
moi mooi | |
Stroejaro: | Maandag, augustus 17, 2015 14:19 |
Prachtig onder woorden gebracht, met bewondering gelezen! | |
*..stik..*: | Maandag, augustus 17, 2015 09:53 |
Heel mooi geschreven | |
Anneke Bakker: | Maandag, augustus 17, 2015 09:24 |
Zo heeft ieder zijn eigen leven gecreƫerd Wil, evengoed waardevol. Met respect gelezen.Ik wens je een mooie dag. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 17 augustus 2015 | ||
Thema's: |