Enkel snijden
Ze voelde zich heel slecht
sneed op haar armen en haar benen
dat was haar enige gevecht
in plaats van te moeten wenen
Snijden op heel haar lichaam
in haar kamer, elke avond
telkens als ze thuiskwam van school
zette ze zich altijd op de grond
Nam een mes uit een lade
sneed zichzelf kapot
vond geen genade
voelde zich heel rot
Ze haatte zichzelf zoveel
daarom moest ze snijden
ze deed dat zoveel
kon het niet vermijden
Ze had teveel pijn en verdriet
daarom verlangde ze naar bloed
iets anders interesseerde haar niet
het is het enige dat ze nog doet
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Maandag, augustus 24, 2015 13:52 |
| heftig onroerend mooi | |
| Anneke Bakker: | Zondag, augustus 23, 2015 09:09 |
| Automutilatie, een schreeuw om aandacht, van onmacht en eenzaamheid. Hoop dat het fictief is voor jou Raissa. Ik wens je veel liefs en een mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||