De hemel was leeg
de hemel was leeg
het voelde bevrijdend
en als zoete pijn
om eindelijk
onder gelijken te zijn
de hemel was leeg
toch gevuld met ons allen
geen opzien meer naar
of voortdurend aanbidden
nooit meer het kijk
en licht jaloers vergelijk
in het stralende licht
vibreerden wij samen
namen deel aan het eeuwig
geheel waar wij zonder
naam naadloos in pasten
wil melker
25/08/2015
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, augustus 31, 2015 21:16 |
| Uiteindelijk komt alles samen en hier kunnen we ernaar proberen te leven. Schitterend geschreven Wil. Waarlijk mystiek en spiritueel. Liefs | |
| Markemans: | Dinsdag, augustus 25, 2015 14:55 |
| Lekker positief schrijven. Graag gelezen. | |
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, augustus 25, 2015 10:37 |
| Ons hemels te voelen kan ook hier op aarde, voor degene die naastenliefde ziet als een menselijke waarde. | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, augustus 25, 2015 09:06 |
| Bijzonder gedicht, het mystieke van de lege hemel. Ik denk dat we allemaal gelijk zijn dan, als transparanten vibrerend in in licht. Eentje om over na te denken. Ik wens je een mooie dag Wil. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||