Ben ik apart?
Misschien vindt je mij een apart persoon,
omdat ik mijn oprechte mening durf te uiten.
En misschien is dat wel niet gewoon,
want velen komen daar niet mee naar buiten.
Vanzelfsprekend is het misschien ook niet,
want ik ben zelf namelijk erg verlegen.
En misschien dat je het zelf niet ziet;
jij hebt hele mooie eigenschappen meegekregen.
Jouw openheid en vrolijke lach doen je stralen,
iets wat voor mij in ieder geval niet onopgemerkt kon blijven.
En omdat ik weinig mensen ken die dat uitstralen,
wilde ik dat met dit gedicht graag nog eens onderschrijven.
Het is erg duidelijk, ik vind je bijzonder,
zo bijzonder, dat ik zelfs mijn schroom kon overwinnen.
En dat is toch eigenlijk wel een wonder,
vandaar dat ik het nogmaals verwoord in een paar zinnen.
Daarom vindt je mij misschien wel wat apart,
toch hoop ik dat je het kunt waarderen.
Want mijn woorden komen uit het diepst van mij hart,
een hart dat weet te complimenteren en te respecteren.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, augustus 29, 2015 11:45 |
| mooi.... | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 27, 2015 21:25 |
| altijd goed heel mooi |
|
| Dreaming Star : | Donderdag, augustus 27, 2015 20:36 |
| De liefde tiert welig op deze site... Mooi hoor, dit gedicht! | |
| Stroejaro: | Donderdag, augustus 27, 2015 18:04 |
| prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2015 | ||
| Thema's: | ||