Inleven
Opeens ben ik die stakker
kijk ik naar haar
alsof ik naar mezelf kijk
ben ik haar
wordt haar pijn in mij wakker
of is het mijn compassie
het medelijden
dat mij doet instappen
in haar identiteit
zou zij mij kunnen zijn
voor een korte tijd
of zou zij in een moment
van wankelbare zekerheid
weten dat ik haar nooit
helemaal kan aanvoelen
kijk ik naar haar
alsof ik naar mezelf kijk
ben ik haar
wordt haar pijn in mij wakker
of is het mijn compassie
het medelijden
dat mij doet instappen
in haar identiteit
zou zij mij kunnen zijn
voor een korte tijd
of zou zij in een moment
van wankelbare zekerheid
weten dat ik haar nooit
helemaal kan aanvoelen
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Dinsdag, september 01, 2015 20:14 |
| Het is mooi je in te leven in elkaar. Het schept verbondenheid. Liefs, Aquarel |
|
| Stroejaro: | Dinsdag, september 01, 2015 20:03 |
| Goed verwoord, graag gelezen. | |
| windwhisper: | Dinsdag, september 01, 2015 15:40 |
| het proberen waard, inleven dat zou mogelijk moeten kunnen zijn | |
| teun hoek: | Dinsdag, september 01, 2015 12:21 |
| het is de zoek naar ware troost. Goede zaak. th |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 01, 2015 10:53 |
| Je zou je kunnen proberen ín te leven in haar situatie dan ben je op de goede weg. De zon schijnt niet vandaag, toch wens ik je een mooie dag Cor. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 01, 2015 10:29 |
| graag gelezen weer mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2015 | ||
| Thema's: | ||