zilte nat
als oude man
zat ik op de bank
keek naar de duinen
die door Wolkers waren geschetst
de zee gromde
beet zich vast in het land
53 had ik op het dressoir staan
moeder kookte aardappels
toen wij knollen raapten
het zilte nat
uit onze handen dronken
nu zit ik stram
tuur de zee af
naar het schip
die de naam van mijn vriend droeg
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 01, 2015 21:24 |
| byzonder dit | |
| windwhisper: | Dinsdag, september 01, 2015 20:30 |
| je boeit me, ik vind dit weer geweldig | |
| Stroejaro: | Dinsdag, september 01, 2015 20:11 |
| Weer een bijzonder en mooi schrijven. Graag gelezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2015 | ||
| Thema's: | ||