Mijn mouwen
Mijn mouwen
Ze zijn te kort om te spelden
wat men mij ook zei
Hoe overtuigend ze vertelden
er zat niks voor mij bij
Er steken handen en armen
bewogen met kracht
Om te dragen of verwarmen
op elke situatie bedacht
Er komen echt geen apen
wat je ziet is wat er is
Ontbloten het sterkste wapen
sinds mensenheugenis
Ze kunnen ook wat langer zijn
tegen kou of voor de sier
Maar gestroopt zijn ze fijn
zeggen je ; de hulp is hier
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Woensdag, september 02, 2015 08:55 |
| in feite, maar dat wist je al, ben je een van mijn lievelingsdichters, als elke keer zet je iets neer en dan zie ik je staan, dan herken ik je gezicht met je warme lach, puik Truckertje, een puik schrijven in zulk een herkenbaarheid | |
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2015 | ||
| Thema's: | ||