Een deuntje van weleer
Een deuntje van weleer
speel mij een deuntje van weleer
zo’ n oud melodietje keer op keer
een lied met zachte klanken
waarbij je tenvolle rust kan tanken
waarbij we elkaar liefdevol bekijken
en niet om kusjes moeten smeken
onze lippen elkaar zoeken
en om het zachtste plaatsje vechten
bij muziek zijn wij een eenheid
het ritme geeft ons vrijheid
tollen rond als twee libellen
onze kussen zijn niet meer te tellen
stopt de muziek en zijn we moe
dan herkauwen wij als een koe
een lekker biertje kan dan wel
we springen op en draaien weerom fel
ela
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, september 04, 2015 10:25 |
| Alles op zijn tijd Ela dat geeft evenwicht aan het leven. leve het leven nietwaar. Zonnige Brabantse groet. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 04, 2015 10:24 |
| ja met warmte gelezen | |
| windwhisper: | Vrijdag, september 04, 2015 09:46 |
| leuk dat moet ook kunnen verliefd zijn dansen ontspannen en een biertje of een borrel erbij, lang vervlogen melodietjes gaan herleven | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2015 | ||
| Thema's: | ||