Warmtebron
Dit laken voelt als jouw laatste streling
geen andere aanraking deelt dezelfde rust
het matras die mij met jou blijft verbinden
daar waar ik mijn droomwereld op berust.
Het kussen omhelst mijn hals als jouw arm
geen andere warmtebron voelt zo vertrouwd
dat als een massage mijn spieren ontspant
om het beeld te omarmen wat ik aanschouw.
Mijn zintuigen beantwoorden de bevestiging
van het gevoel wat ons domein heeft geabsorbeerd
vleugels krijg ik bij het sluiten van mijn ogen
waar de glinstering in jouw ogen even terugkeert.
geen andere aanraking deelt dezelfde rust
het matras die mij met jou blijft verbinden
daar waar ik mijn droomwereld op berust.
Het kussen omhelst mijn hals als jouw arm
geen andere warmtebron voelt zo vertrouwd
dat als een massage mijn spieren ontspant
om het beeld te omarmen wat ik aanschouw.
Mijn zintuigen beantwoorden de bevestiging
van het gevoel wat ons domein heeft geabsorbeerd
vleugels krijg ik bij het sluiten van mijn ogen
waar de glinstering in jouw ogen even terugkeert.
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Zaterdag, september 05, 2015 17:15 |
| men voelt het gemis zo aan groetjes |
|
| windwhisper: | Zaterdag, september 05, 2015 13:37 |
| om te omarmen zo warm zo lief en zo voelbaar dat missen, moeten missen | |
| metske: | Zaterdag, september 05, 2015 13:32 |
| mooi verwoord het gemis kan tergend knagen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2015 | ||
| Thema's: | ||