Ik ben een muur
Een laagje stenen aan ervaring
Een laagje cement aan tranen
Een laagje stenen aan herinneringen

Ik ben een masker
Met een “het komt wél goed” lach
Het verandert steeds weer
Het verschilt van dag tot dag

Ik vraag me wel eens af
Wat gebeurt er als ik het masker niet zou dragen
Zou je me dan herkennen
Zou ik de buitenwereld kunnen verdragen

Als de muur weg zou vallen
Behandel je me dan als normaal mens
Hou je rekening met mijn tekortkomingen
Mijn eigenaardigheden, mijn gevoel, mijn grens

Of zou je als mens
Mij gaan ontwijken
Omdat je dan ziet dat mijn wereld niet zo perfect is
Als het masker doet lijken

Dit vraag ik me wel eens af
Maar ik ben te bang om het te proberen
Want de muur en masker hebben een reden
Zo heb ik van mijn kwetsbaarheid en fouten moeten leren