in twee verschillende talen.
bespreken we onze nachten en onze verhalen.
in extace, bedwelmend en voldaan.

Al lijken we gebondeerd.
gevlochten in elkaar en samen één....
Maar ik zie de lijnen tussen ons staan.
Want we lijken individueel 
in een geheel.
samen maar toch alleen.

Ik zeg niet zo gauw.
Die 3 woorden van liefde..
betekenloze woorden van:
"ik hou van jou"

Misschien lijkt dat wel arrogant.
Dat kan.
Want dat is niet mijn stijl.

En ookal maak je met woorden boeken.
Geschriften en testamenten
Maar soms ook slechts sprookjes verhalen.

Of loze beloftes. spreuken.
Zoals herman zegt:
ën... Maar lullen die speedfreaken."

Nee dat is niet mijn stijl 
Dat is niet hou ik iemand overtuig.

woorden en letters.

Heel makkelijk zeg ik ze tegen je
Ik smijt ze voor je op papier.
Maar wat betekent dat dan voor jou?
echt de overtuiging dat ik van je hou?

Nee ik geef het je liever in stilte...
Kalm en zonder dat je de woorden zal zien.

Ik kan ermee op mijn bek gaan.
Onwaarschijnlijk maar toch misschien.
Dat heeft me te vaak naar onder gehaald.
Nee!
MIj niet gezien.

Als ik van iemand hou.
zijn woorden al overbodig.
mijn blik spreekt dan juist de boekdelen.

Maar spreken we in 2 verschillende talen?
Misschien ook niet.
Maar dat is gewoon niet mijn stijl.

Geloof doet wonderen.