ik leef voor mijn zoon
maar deel in mijn vaders misère
kijk mijn zoon is de verlosser
maar mijn vader is Judas
ze zeggen dat Jezus stierf voor mijn zonden
sterf ik dan door die van zijn grootvader
ik wil niet slap overkomen
maar zolang ik geen toereikende hand krijg
zal ik in deze spagaat blijven
elke keer als geluk op de hoek staat
ben ik een blokje om aan het doen
ik word bewust geleefd
daarom dat ik mijzelf niet kan zijn
waardoor ik antichristelijke waardes ontwikkel
zo erg op zoek naar een weg uit deze onzin
kijk ik speel geen spel zoals een rotte ****
die alleen maar aan bodysnatchen denkt
bedwelmd door gedachtes die de mijne niet zijn
denk ik inmiddels alleen nog maar aan wraak
en toch weet ik dat ik het links moet laten liggen
mijn hoofd tolt van de stress die mij achtervolgd
het lot van de mens in mijn handen gedrukt
en toch loop ik rond alsof het mij niks scheelt
de waarheid is precies andersom
het deert mij na juist verschrikkelijk veel
ik zie de tekenen en moet het maar slikken
zoveel ***** wordt over mij heen gekieperd
ik lijk daardoor soms net een rioolrat
mensen praten over mijn verleden
maar dit is pas mijn eerste leven
hiervoor was ik deel van iets anders
iets dat boven het universum hangt
kwam naar beneden voor wat inzicht
genoot schijnbaar van het uitzicht
maar al vroeg werd ik ontvoert
en werden er de meest afschuwelijke dingen
in mijn tere kinderhoofd gestopt
en dan willen mensen klagen dat ik ontspoor
maar ik ben rover niet en werk niet voor de ns
dus zou niet weten waarom ik een spoor moet volgen
en er is echt heus wel meer dan het oog verraad
wees daar maar verzekerd van als je deze woorden leest
kijk ik hoef niet zoveel maar een beetje respect is op zijn plaats