ook als je adem stokt
en elke ondeugd, elke zonde
leg ik uiteindelijk op jouw tong
opdat jij je kunt laven
en ik je trouw en diep genegen
voor mij ontsluit jij jouw geheim
en ook je schoot vol van herinnering
- geborgen en toch ongekend vertrouwd -
ontvangt mij in een liefde, lust
in jou ga 'k dood zoals zo dikwijls
leef ik toch simpel weer door jou
ook al stokt toch ook je adem
wanneer jouw lijf zich met het mijne tooit
en jij berijdt de sterren
sunset 09-09-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, september 09, 2015 22:34 |
windwhisper, Dank je wel voor je fijn warm reageren en geniet van een liefdevolle woensdagavond. Lieve groetende genegenheid, |
|
| windwhisper: | Woensdag, september 09, 2015 21:28 |
| prachtig kan niets anders zeggen poëzie met meer dan klasse | |
| sunset: | Woensdag, september 09, 2015 11:57 |
Markemans, Janny Scheybeler de Jonge, Anneke Bakker, Dank jullie wel voor jullie lezen en voor elk van jullie bijzonder fijn reageren. Nog een heel vredige woensdag en warme genegen groet, |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, september 09, 2015 11:45 |
| Passievolle Poëzie Sunset. Zonnige groeten en fijne middag . Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 09, 2015 10:48 |
| tjonge sunset | |
| Markemans: | Woensdag, september 09, 2015 10:46 |
| Ondeugend gedichtje meneer Sunset. Graag gelezen. | |
