als een fluistering van de wind
draagt de klank van muziek
mijn herinneringen
binnen
ik zie mezelf als jong meisje, nu als vrouw
vrede en liefde dragen
als een bloemenkrans
in mijn haar
flowerpower
was die tijd
vrijheid
en ik weet nog hoe we dansten
jij die mijn hartstocht droeg
in je ogen
in je hart
onderhuids de warmte de tederheid
ach ja
muziek, liefde en vrijheid
vrede
in onze harten
we droegen het uit
mijn lippen vormen een zachte fluistering die de wind mee draagt
terwijl mijn vingers
de eigen melodie
dansen op het toetsenbord
draagt mijn hart weer
die mooie strokenrok
Artifex: | Woensdag, september 16, 2015 20:45 |
Oja, strokenrokken, hihihi... | |
Willem B. Tijssen: | Woensdag, september 16, 2015 17:07 |
Een boodschap die ook in deze tijd nog wel aanspreekt! | |
WitteFee: | Woensdag, september 16, 2015 14:40 |
Het is haast tastbaar, die prachtige hippietijd! En nog leeft het... Mooi geschreven! |
|
westland: | Woensdag, september 16, 2015 12:16 |
ja de tijd van vrijheid en blijheid | |
Anneke Bakker: | Woensdag, september 16, 2015 11:48 |
Zo te lezen heb je genoten van die tijd Cobie, koester die herinnering. Lieve groetjes. Anneke |
|
teun hoek: | Woensdag, september 16, 2015 11:34 |
blij terug zien . Leuk . th | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, september 16, 2015 10:18 |
tjonge goede wijn behoeft geenkrans |
|
Pbouwknegt : | Woensdag, september 16, 2015 09:39 |
Melancholie in optima forma | |
Auteur: windwhisper | ||
Gecontroleerd door: windwhisper | ||
Gepubliceerd op: 16 september 2015 | ||
Thema's: |