Morgen besta ik dan zestien jaar,
Een mijlpaal voor mijn nuchtere zelf
Vele zeeën al bevaart
De ziel regelmatig gekweld

Dankbaar dat ik ondervinden mag
Wie ik ben en waar ik hoor
Mogen mijn polo’s en laarzen blijven, elke dag
De paarden hebben een streepje voor

Dat ik dit jaar mag blijven houden
Van hen die mij hebben gekruist
Ik ze elke dag kan laten weten
Waar mijn haven is, is thuis

Dat ik naast mijn grote liefde
Andere vlinders voelen mag
Gevoelens kan ontdekken
Die ik door blindheid nog niet zag

Maar laat mij bovenal mij zelf zijn
Maak plaats voor mijn prestatie
Laat mij varen op mijn eenzaamheid
Glorie boven gratie