Uit de verte
Nachten zonder jouw hete adem in mijn nek
jouw barmhartigheid in de kilte is verloren
zonder jouw empathische arm om mijn middel
heb ik jouw hartstochtelijke woorden bevroren.
Nachten ontwaak ik alleen uit een droom
en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid
zonder jouw lig ik wakker op een koud matras
totdat ik mijn ogen sluit en je stem zacht kan horen.
jouw barmhartigheid in de kilte is verloren
zonder jouw empathische arm om mijn middel
heb ik jouw hartstochtelijke woorden bevroren.
Nachten ontwaak ik alleen uit een droom
en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid
zonder jouw lig ik wakker op een koud matras
totdat ik mijn ogen sluit en je stem zacht kan horen.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 17, 2015 12:38 |
| mooi mooi | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, september 17, 2015 11:07 |
| gemis is leerzaam |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2015 | ||
| Thema's: | ||