De tekening der wolken is vol leven
De woeste randen van een grote damp
En kleine wolkjes, speels doorheen gesmeten
Beschenen door het zonlicht, rafelend gevlekt
Schakerend grijs, en blauw, en zilverwit.

O machtig schouwspel wat ik innen mag
O heerlijkheid van deze schone hemel
Ja, hier was God! Hij riep mij met verlangen:
Aanschouw, mijn kind, en voel mijn kleurenpracht
Die ik voor jou zo wonderschoon ont-dek.

De sluiers zijn voor een moment geweken
De duisternis, die soms mijn hart bedekt
Mijn Liefste nam me mee ten hemel
Naar dáár, daar waar geen tijd meer is
Waar hij, verrukt, mijn ogen heeft verlicht.

Mijn harte zingt, het zingt een lied voor God
Zijn heerlijkheid is zo ontzettend groot
Zo schoon, zo puur, zo intens rijk!
In ademloosheid zink ik woordenloos
Verheven liefde, eeuwig, brandend, méér!