krassen op de ziel
ik heb ze allemaal
weer bijgespoten
rimpels wallen en
soms ware goten
vol verwachting
kijken ze me aan
maar hoever
moet ik nog gaan
huid veroudert
verliest souplesse
strakker trekken
helpt maar voor even
lijnen willen spreken
ervaringen niet vergeten
vertellen van het leven
en de krassen op de ziel
een glad gezicht
zal zo nooit meer
de spiegel kunnen zijn
van liefde zorg en pijn
wil melker
24/09/2015
september: | Donderdag, september 24, 2015 23:02 |
Goed aangekaart gedicht Wil. Als je dit leest komt echt het beeld hoe schoon het kan zijn de taal van het lichaam en haar ervaringen gewoon geschreven te laten staan. Liefs | |
Mamke: | Donderdag, september 24, 2015 11:13 |
Zo is het maar net! De echte schoonheid van een mens! Wees en durf te zijn wie je bent! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 24, 2015 09:00 |
heb er een hoop voor moeten doen om ze te krijgen en ze staan me goed |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, september 24, 2015 08:42 |
Laten we onze rimpels en krassen maar gewoon zien Wil, ze zijn immers door het 'leven' zelf getelend, ze zijn echt en daar kan geen botox tegenop. Ze doen niet zeer en dat is al heel wat. Fijne dag wens ik je . Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 24 september 2015 | ||
Thema's: |