Een bui
Een bui
de zon brak door
ze lachte naar de mens
wolken achtervolgden
de zon gaf zich gewonnen
de wolken sloten zich
het ergste werd gevreesd
zachtjes vielen de eerste druppels
je kon er nog tussen lopen
dan deed men de sluizen open
je zag niets meer voor ogen
de druppels sprongen kniehoog
namen het stof van de weg mee
het was een weer des duivels
haartooi ging naar de kelder
fijne damesschoenen liepen vol
regenwatertonnen waren er best mee
ela
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2015 | ||
| Thema's: | ||