Niemand die haar zag
niemand die haar zag
zij dacht en voelde
dat er iets ontbrak
groeide altijd volop lente
maar niemand die haar zag
zij wilden allemaal
in schoonheid bloeien als
mooiste van de bloemenwei
alleen zij paste daar niet bij
altijd net een ietsje minder
of een maatje meer
het voelde als gemis
deed haar steeds weer zeer
toch wist zij
diep van binnen dat
ook zij het ooit zou halen
om eindelijk te stralen in de wei
op eigen kracht en zonder
overbodige correcties heeft zij
haar sterke kanten goed gebruikt
bloeit nu boven iedereen uit
wil melker
25/09/2015
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Dinsdag, oktober 13, 2015 20:42 |
| mooie woordkeuzes en bijzonder verhaal. bemoedigend! | |
| september: | Donderdag, oktober 01, 2015 16:52 |
| Prachtig Wil :) Schoonheid kan op velerlei manieren en op eigen kracht openbloeien. Mooi gedicht. Liefs |
|
| windwhisper: | Vrijdag, september 25, 2015 14:46 |
| ja prachtig het er boven uit groeien tot de allermooiste knap geschreven |
|
| teun hoek: | Vrijdag, september 25, 2015 09:16 |
| een zogenaamde laatbloeier in natuur en bij mensen. h. gr. teun |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, september 25, 2015 08:49 |
| Bloemen zijn net mensen Wil,daar gebeuren die dingen ook , als muurbloem door wilskracht groot geworden. Heel mooi dit en graag gelezen . Fijne dag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2015 | ||
| Thema's: | ||