Koenraad
Al ben je uit mijn huis
Mijn dorp
Mijn land
De wereld
Toch draag ik je mee
In mijn hoofd
Mijn hart
Mijn ziel
De brug die jij over ging
Is nu nog te ver weg
Die donkere dag
Die avond in december
Drempel voor de winter
Fietste jij van ons weg,voorgoed
Ging jij over de drempel
Onverwachts werd je mijn belangrijkste droom
De herinneringen verwarmen mijn hart
Zijn als een warme jas om mij heen
Ik draag je
Ik draag je door mijn verdriet
Reacties op dit gedicht
| Aad van der Klaauw: | Dinsdag, september 29, 2015 18:54 |
| Hallo Mamke, Dank je wel voor je mooie woorden. Het is soms goed op gedachten te verwoorden |
|
| Mamke: | Zaterdag, september 26, 2015 12:28 |
| Poeh, goed jouw gevoel beschreven! Voel het verdriet.... Herkenbaar voor mij... Ik wens je sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2015 | ||
| Thema's: | ||