Rust
Lopend door de duinen
kijk ik naar de blauwe lucht
Kan de stilte horen
en laat het in mijzelf toe
Voel een zuchtje wind
langs mijn wangen
Wandel langzaam verder
ben nog lang niet moe
Met mijn blote voeten
langs de waterkant
Voel ik het kabbelende water
en zak ik langzaam weg
Om zo weer rust te ervaren
even te zijn in het nu
Een plek om te voelen
wat is dat heerlijk zeg
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, september 27, 2015 18:22 |
| Mooie plek en het moment om te genieten van rust en tot jezelf te komen. Mooi gedicht mamke. Fijne avond . Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, september 27, 2015 13:46 |
| de openheid van duin en kust werkt heilzaam en schept ruimte. h. gr. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 27, 2015 12:40 |
| liep met je mee,heerlijk!! |
|
| windwhisper: | Zondag, september 27, 2015 11:48 |
| een heerlijke oase van rust daar bij de zee, ik wandelde heel even met je mee, naast je | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2015 | ||
| Thema's: | ||