Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Bui
Ik heb de bloemen van de goudenregen
voorzichtig in je haren gestrooid
opdat je op zal staan en weer kan lopen
Je doet je ogen langzaam open
en kijkt me wantrouwend aan
Ik help je omhoog en til je op
laat je halfwakker zakken in je stoel
Vervolgens duw ik jou vooruit
Je regent bloemen en je lacht
bij de eerste hobbel in de weg
Reacties op dit gedicht
Stanislaus Jaworski vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Mamke
:
Maandag, september 28, 2015 09:54
Liefdevol maar triest gedicht...
Over dit gedicht
Auteur:
Stanislaus Jaworski
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
28 september 2015
Thema's:
[Liefde]
[Verandering]
[Verlies]