Jouw lach
jouw lach
waar de hemel
lichtjes kiert
en liefde je beweegt
meer te geven dan te nemen
begint het paradijs
in licht dat warm
gedragen wordt
door akkoorden
die in het wereldse
nog nimmer zijn gehoord
waar schepping
in vernieuwend groen
kleur en vormen
schildert van het
komende seizoen
daar zal jouw lach
de zon doen schijnen
met ogen stralend als
bloemen die in geen
eeuwigheid zullen verdwijnen
wil melker
04/10/2015
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, oktober 04, 2015 09:06 |
| Met een glimlach doe ik een mooie strik om die lachende bloemen om ze voor eeuwig bijeen te houden. Heel mooi Wil, ik wens je een stralende dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||