Zolder
Zolder
op de stoffige zolder
stond een oude zetel
niet echt oud, maar toch
hij was wat doorgezakt
hij zat onder jaren stof
als je er op klopte
begon je heftig te niezen
en je haar werd plots grijs
jaren lang was er niemand
die hem bezoek bracht
de bewoners hadden een veranda
daar zou men hem zetten
eens beneden zag men het
de zetel was bewoond met spinnen
twee koppels met broed
de poten doorgraven van molm
ela
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 09, 2015 13:08 |
| ja dat gebeurt | |
| windwhisper: | Vrijdag, oktober 09, 2015 10:39 |
| ja vergeten en versleten, jammer | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 09, 2015 09:48 |
| het verhaal van vergeten en verval en toch dienstbaar geweest een aantal jaren door. h gr th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||