Mijn leven met je leven
Ik wil dit zo niet nogmaals voelen,
Die brok in mijn keel en dit brandende hart,
Met mijn ziel onder mijn arm,
Wederom vol liefdessmart.
Te verdrietig om te slapen,
En te moe om wat te doen,
Ik hou nog zoveel van je,
Maar ik vind je wel een oen.
Dat je deze keuze maakt,
En me keihard hebt laten donderen,
Terwijl de chemie zo van ons afspatte,
Het blijft me maar verwonderen.
Want wij kunnen zo goed zijn samen,
Als je me de kans maar had gegeven,
Was ik volledig voor je gegaan,
Wilde mijn leven met je leven.
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: Engeltjuh | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||