Is 't nog ver?
we wandelden door het bos
ik, aan de hand van mijn vader
tot de schemer van bomen
schimmen maakte
dan lijken alle paden op elkaar
staat de auto bij elk dwaallicht
'een stukje rechtdoor en dan
links, nog even, we zijn er zo'
de dood van blinde wegen
ging geduldig aan ons voorbij
de zondag is al lang in een
zachte doek gewikkeld
waar zijn die bossen gebleven
mijn kind is verdwenen
ik heb alle dagen gezocht
tot mijn ogen water droegen
ik, aan de hand van mijn vader
tot de schemer van bomen
schimmen maakte
dan lijken alle paden op elkaar
staat de auto bij elk dwaallicht
'een stukje rechtdoor en dan
links, nog even, we zijn er zo'
de dood van blinde wegen
ging geduldig aan ons voorbij
de zondag is al lang in een
zachte doek gewikkeld
waar zijn die bossen gebleven
mijn kind is verdwenen
ik heb alle dagen gezocht
tot mijn ogen water droegen
Reacties op dit gedicht
| Dreaming Star : | Dinsdag, oktober 13, 2015 20:44 |
| Mooi gedicht, door de bossen dwalen is heerlijk. | |
| Dasje (lucky): | Dinsdag, oktober 13, 2015 13:43 |
| Dit is zo mooi... vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 13, 2015 09:50 |
| en toch welt het op in de geest, een warme terugblik om van te genieten. Fijn.\ th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||