Tranen.
Tranen.
Beelden van
smeltende ijskristallen
vanuit de ziel , verdampt verdriet
Plots opgekomen
als ontlading
te lang bewaard in ’t koude niet.
Zij mogen stromen
als verlossing
soms onbeheersbaar in het veel
Doch als bevrijding
van de lasten
lang weggestopt in ons geheel.
De wereld ziet
wat was verborgen
dan wordt verdriet bespreekbaar feit
gedragen in een
saam gevoelen
ontboezeming na lange tijd.
Gesmolten ijs
dat weg kan stromen
in warme troost , gedeeld bestaan
Het is herkenbaar
en oplosbaar
in ’t zicht soms van die ene traan.
th
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Woensdag, oktober 14, 2015 19:47 |
| mooi Teun, want huilen mag, het heelt de ziel en als je verdrietig bent mag je dat ook laten zien | |
| Dasje (lucky): | Woensdag, oktober 14, 2015 18:37 |
| Vraag me zo vaak af waarom mensen 'sorry' zeggen als ze huilen... We verontschuldigen ons toch ook niet als we lachen. Prachtig geschreven Teun! Vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
| wijnand.: | Woensdag, oktober 14, 2015 17:37 |
| huilen kan wonderen verrichten | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, oktober 14, 2015 16:01 |
| Een lach na een traan voor wat oplucht en de moed vindt om verder te gaan. | |
| Stroejaro: | Woensdag, oktober 14, 2015 11:11 |
| Weer een bijzonder schrijven, mooi, graag gelezen. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, oktober 14, 2015 11:08 |
| mooi mooi | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, oktober 14, 2015 10:10 |
| Troost zoeken en dan vinden bij lotgenoten voelt als een warme mantel waarbij men elkaars tranen drogen mag, het maakt het verdriet draagbaar. Mooi en warmvoelend gedicht Teun. Lieve herfstgroet. Anneke |
|
| Mamke: | Woensdag, oktober 14, 2015 09:46 |
| En het lucht op, zodat je je na die tijd wat beter voelt! | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||