Middenweg
God houdt er een kastensysteem op na
Ik trek laden open en leer weer wat meer
Over zijn wansmaak en dergelijke
De duivel kijkt met mij mee en grinnikt
Vervelende ezel van een vent overigens
Is zelf altijd veelte bang geweest
Mijn schouders hangen laag van vermoeidheid
God en de Duivel kijken besmuikt naar me
Ze willen me nog in de hemel of hel zien
In de naam van Anahata en de balans
Zwerf ik door het universum tussen het gepeupel
Als kwart demoon, kwart engel en half mens
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zondag, oktober 18, 2015 19:21 |
| en zo zitten we allemaal in elkaar, er is toch niemand zonder gebreken.... ~~~waterval~~~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||