Misschien wou ik wel dat je de mijne was geweest
Vanaf het begin af aan, zonder tussenpozen.

Een sterke hand die de mijne omvatte
En me door die duisternis van mijn leven wist te slepen.

Maar het mocht niet zo zijn.
Het lot dreef ons mijlen ver uit elkaar

Was je de mijne maar geweest… had je het leven draagbaar gemaakt?
Dat zullen we nooit weten. Waarom maal ik steeds over jou?

Het is eigenlijk niet goed. maar jij en ik was dat misschien ook wel niet geweest
En misschien wist ik dat wel dondersgoed.

Op een verborgen plek in mijn ziel. Daarom heb ik je nooit een kans gegeven.
Maar waarom maal ik dan
Om jou?