Een zware slag
Een zware slag
wie trapte op zijn tenen
wie had de euvele moed
de pijn zat diep
tot het puntje van zijn hart
alsof een trein
van duizend kilo’s
was over gereden
zijn tranen welden
het voelde vernederend
iedereen had het gehoord
dat was het ergste
hij wou die kerel dood
maar dan zou men weten
dat hij de dader was
het moest in alle stilte
dus zweeg hij, innerlijk geraakt
ela
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||