dan komt ‘t moment
dan komt ‘t moment dat er de stilte is
als intiem fluisteren van een ademloze rust
jij ligt voor mij en ‘k voel het eerdere gemis
dat eindigt waar jouw mond de mijne sust
zo mooi ben jij dat ik weet dat al mijn strelen
nog altijd is als het ontdekken van een continent
alsof ik jou niet al die jaren heb gekend
gaat nimmer toch mijn hunkeren naar jou vervelen
jouw liefdeswoordjes die in nacht gesproken
verwaaien zonder richting, zonder doel
ontvlammen passie en nog altijd ongebroken
verleid ik ons met ons gespeel der lusten
en heel mijn lijf vertaalt wat ik nog voor je voel
tot uitgeput in warme armen wij dan rusten
sunset 20-10-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, oktober 20, 2015 17:57 |
Anneke bakker, Mamke, windwhisper, waterval, Dank jullie wel voor jullie lezen en heel fijn reageren en geniet van een rustige dinsdagnamiddag nog. Warme groetende genegenheid, |
|
| waterval: | Dinsdag, oktober 20, 2015 17:48 |
| geniet ervan, zo mooi... ~~~waterval~~~ |
|
| windwhisper: | Dinsdag, oktober 20, 2015 13:20 |
| ja liefdesdichter met passie, heel hartstochtelijk weer Sunset Ingo | |
| Mamke: | Dinsdag, oktober 20, 2015 10:54 |
| Prachtig liefdesgedicht! | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 20, 2015 10:03 |
| Prachtig Sunset hoe jij jouw liefde hier verwoordt. ja eens is daar het moment van stilte... Warme groet en fijne dag Anneke |
|
