Beladen
nachten zwijgen eindeloos
uren kruipen door verstomming
desolaatheid in vermomming
en de dagen sprakeloos
kreunend van melancholie
en 't geluid in ruis verdwenen
louter tranen van het wenen
uitgedeinde melodie...
ingebeelde hersenschim
van geleefde melodrama
blindheid schroomt het panorama
enkel zwartheid aan de kim
waterval
windwhisper: | Dinsdag, oktober 20, 2015 22:09 |
mijn compliment voor dit prachtige gedicht |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 20, 2015 21:23 |
wow! | |
wijnand.: | Dinsdag, oktober 20, 2015 19:48 |
graag gelezen | |
Dasje (lucky): | Dinsdag, oktober 20, 2015 18:51 |
Woorden die het zuchten van het hart in beeld brengen... Schitterend gedicht en prachtig gedaan met je achtergrond. Vriendelijke groetjes, Dasje ;o] |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 20, 2015 18:34 |
Rakend mooi gedicht Waterval, het ontroert, zo beladen van inhoud. Ik stuur je een warme groet en hartelijk dank voor je lieve reactie. Anneke |
|
Auteur: waterval | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 20 oktober 2015 | ||
Thema's: |