~* oude zeeman *~
zoekend naar zichzelf,
zeilt hij de zee op,
kust zijn geliefde,
wetend dat het de laatste kus zal zijn.
In zijn gevecht met de zee,
gevecht met de waarheid,
dobbert hij zoekend naar liefde,
eerlijkheid, de waarheid,
Stromachtige dagen,
alleen aan dek,
zonder angst,
zweeft hij over de golven,
Iedere avond kijkend naar de zon,
de sterren in de nacht,
alleen dobberend,
wachtend op een antwoord,
terugkeren zal hij niet,
hij sloot zijn ogen voor het laatst,
nog steeds zoekend,
naar de waarheid..
Reacties op dit gedicht
| Hugo Serwy: | Zaterdag, mei 25, 2002 14:06 |
| Je kan het ook positief bekijken: misschien is er niet één waarheid, maar is alles mogelijk. Mooi gedicht! Groetjes en heel veel liefs, Hugo. |
|
| blommeke: | Vrijdag, mei 24, 2002 23:50 |
| prachtig Evi! Heel mooi verwoord. |
|
| Thecool: | Vrijdag, mei 24, 2002 20:22 |
| jeetje evi zo mooi en zo weinig reakties sjappo van har |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||