Gedicht: ze weet het niet meer
Een onzekere blik
zie ik in haar ogen
Bang heel bang
elke dag maar weer.
Ze heeft de controle vaak niet .
de dwang houdt haar in zijn macht.
Iedere keer een andere richting op.
Verdriet en pijn
boos en teleurgesteld
Gaat ze door haar leven.
Ze geeft de moed niet op
blijft vechten
Maar diep vanbinnen is ze kapot.
De onzekere blik
ze kijkt mij aan
Ik ken dit meisje
Want dat ben ik.
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Dinsdag, oktober 27, 2015 23:02 |
| begrip is hier hard nodig ! sterkte lieve Ilse liefs x Karin |
|
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 27, 2015 15:54 |
| Ilse wat een verdrietige inzet. dat de stilte toch weer iets van het beschadigde herstelt. heel veel sterkte. h. gr. teun |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 27, 2015 12:53 |
| wat een einde ben er kapot van sterkte hoor |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, oktober 27, 2015 12:46 |
| Goh Ilse , dit is heftig, zoek speciale hulp hiervoor als je er in je eentje niet uit komt. Ik wens je kracht en heel veel moed en sterkte om die hulp te zoeken en te vinden. Blijf hoop houden want dat doet leven. Lieve groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ILse Bruintjes |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2015 | ||
| Thema's: | ||