Spons

Ik ben als een spons
Zuig alles op
Alles dat gebeurt
Kom ik aan de beurt

Ik verdrink aan wat verkeerd gaat
Een bui die ik niet zag aankomen
Gekibbel tussen de kinderen
Zo erg dat ik in tranen verdrink.

Stilaan ben ik aan het verzuipen
In de vergetelheid zou ik willen kruipen
Maar ik hou alles stevig vast
Het is een zwaar pak last

Ik zink steeds dieper in mijn nat gemoed
Tot ik volledig onder zal gaan
Het water staat me aan de lippen
Help mij, het is gelijk wat je doet

Help want mijn lichaam zal vergaan
Ik heb hulp nodig van een hand
Die mij uit de diepte haalt
Zodat ik me weer op mijn gemak voel
Dat ik kan uitkijken naar een komend doel.

Een doel dat mij vreugde schenkt
Niet altijd met de ellende vermengt
Ik ben misschien een zielenpoot
Dikwijls ben ik zo zwaar als lood.

Laat me weer leven zoals het was
Dat is bitter weinig gevraagd.

Claire Vanfleteren ©