zoekend
Het lukte me niet meer
Misschien lijkt het wat overdreven
Maar ik kan er niet meer tegen
Het verziekt mijn hele leven
Ik krijg de herinneringen
Maar niet uit mijn hoofd
Ik heb het mensen verteld
Maar het leek alsof ik niet werd geloofd
Een muur had ik opgetrokken
Maar die lijkt om te vallen
Hoe moet ik nou verder
Als ik alles maar blijf verknallen
Haastige zoekend naar antwoorden
Word ik bedolven onder stenen
De antwoorden die ik al had
Zijn plotseling verdwenen
Reacties op dit gedicht
| No Name: | Woensdag, mei 29, 2002 19:50 |
| hey... zoals ik net al zei... je lijkt me supersterk... als je ergens ff over wilt kletsen dan hoor ik et wel goed?? kzou je gedichtjes niet willen missen! liefs en een sterkte-knuffel, meike |
|
| iemand: | Zondag, mei 26, 2002 14:05 |
| Hey lovertje Ongeloofelijk mooi gedicht, vooral omdat ik je zoooo goed begrijp!!! Heel mooi verwoord. Ik zou graag met je willen praten, de vraag is alleen hoe? Toch erg hoe slechte herinneringen je zo kunnen blijven achtervolgen he, je krijgt ze inderdaad niet uit je hoofd, zelfs 's nachts niet! Veel sterkte Greetzzzzzz en knufffff ~*~iemand~*~ |
|
| mariska: | Vrijdag, mei 24, 2002 20:55 |
| meisie heb je msn???? dan kan ik vaker me je praten en kan ik je helpe, want ik wil je niet kwijt dat weet je. ik weet niet wat ik zonder jou moet beginnen. jij bent er voor mij en ik voor jou voor altijd als je wil. ik laat je nooit in de steek. soms dan ben ik niet altijd de engel maar ik zal je nooit pijn doen maar ik kom altijd weer terug hoor en the angel is back!!!!!!!!! hou van je en zal je niet alleen laten! kus mariska |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lovertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||